Arkusz maturalny z języka polskiego poziom podstawowy

Część I – rozumienie czytanego tekstu
Przeczytaj uważnie tekst, a następnie wykonaj zadania umieszczone pod nim. Odpowiadaj tylko na
podstawie tekstu i tylko własnymi słowami – chyba że w zadaniu polecono inaczej. Udzielaj tylu
odpowiedzi, o ile jesteś proszona/-ny. W zadaniach zamkniętych wybierz tylko jedną z zaproponowanych
odpowiedzi.
Adam Jagiełło-Rusiłowski, Do przodu z głową
1. Twórczość polega na tym, że zawsze jest jedno rozwiązanie więcej – takie n+1. Na przykład
hobbici zamieszkają w biednej popegeerowskiej wiosce. Albo nieletni przestępcy – zamiast iść do
poprawczaka – nakręcą fi lm.
2. Dużą część dnia każdy z nas spędza „na automatycznym pilocie”. Automatycznie rano ubieramy
się, parzymy herbatę. Bez refl eksji pokonujemy drogę do pracy, ściągamy pocztę elektroniczną.
Kupujemy w supermarkecie to, co zwykle. Popadamy w schematy myślenia i działania. Z jednej
strony jest to dobre, bo trudno byłoby każdorazowo uczyć się na nowo tych czynności. Ale schematy
i rutyna są pułapką dla naszej kreatywności. Z czasem rośnie nasze przekonanie, że każdy problem
ma tylko jedno właściwe rozwiązanie.
3. Osób kreatywnych jest niewiele. Dlaczego? Przecież twórczość nie jest cechą wrodzoną, jak np.
inteligencja. Można się jej wyuczyć.
4. Bach zapytany o to, gdzie znajduje swoje melodie, odpowiedział: „To żaden problem je znaleźć
– problem w tym, by ich nie podeptać, wstając rano z łóżka”. Sen jest prawdziwym inkubatorem
twórczych pomysłów, a zasypiając czy budząc się, mamy wielką szansę na przebłysk inspiracji. Jeśli
chcemy twórczo zacząć dzień, nie trzeba wybudzać się szybko na dźwięk budzika. Warto zwrócić
uwagę na codzienne czynności. Zaskoczyć partnera nieoczekiwanym komplementem, rodzinę nietypowym
zachowaniem i siebie przełamaniem obaw związanych z czekającymi nas zadaniami.
5. Dobrze jest zatrzymać się na chwilę przed lustrem i złapać kontakt z samym sobą. Norman
Anderson badał Amerykanów, którzy odnieśli sukces w biznesie, mediach lub przemyśle rozrywkowym,
a nawet w polityce. Ponad 70 procent z nich przyznało się do rozmów ze sobą przed lustrem!
6. Warto rozsmakować się w śniadaniach. Michael Gelb, autor bestsellera „Myśleć jak Leonardo
da Vinci”, proponuje naukę twórczości poprzez doszukiwanie się paradoksu (sfumato) nie tylko
w klasycznych dziełach i projektach technicznych mistrza, ale także w kuchni włoskiej, łączącej
prostotę z bogactwem smaków, wiedzę z improwizacją, praktyczność z wykwintnością, zdrowie
z szaleństwem itd. Dzieci potrafi ą zbudować na talerzu cały świat z musli i znaleźć w tym świecie
odpowiedź na dręczące je pytania.
7. Henry Ford powiedział: „Myślenie to ciężka praca, dlatego niewielu ją wykonuje”. Twórcze myślenie
to podwójnie ciężkie zajęcie. Mitem jest przekonanie, że ludziom kreatywnym pomysły same przychodzą
do głowy. Edison twierdził, że: „geniusz to 99 procent potu i tylko jeden procent bez kłopotu” („99% perspiration
and 1% inspiration”). Kluczem do twórczej pracy jest zdobywanie gruntownej wiedzy i doskonalenie
warsztatu w swojej dziedzinie, ponieważ prawie wszystkie nowe rozwiązania, to po prostu kombinacje
już istniejących idei. Cała wiedza naszej łacińskiej cywilizacji zapisana jest na miliardach stron
za pomocą kombinacji zaledwie dwudziestu paru liter alfabetu. Jak zauważył Colin Rose (AcceleratedLearning Systems), ze wszystkich pierwiastków chemicznych występujących na Ziemi, wartych jako
surowce około 36 dolarów, można wytworzyć towary warte stokrotnie więcej niż ich proste połączenie!
8. Kreatywność wymaga gotowości do podejmowania ryzyka i odwagi w przełamywaniu schematów.
Odwaga jest konieczna, bowiem właśnie obawa przed krytyką czy ośmieszeniem, stanowi
barierę w podejmowaniu twórczego ryzyka. Samuel Micklus, założyciel Odysei Umysłu, programu
który ma inspirować do twórczego myślenia, zachęcając swoich studentów wzornictwa przemysłowego
do podejmowania ryzyka, nagradzał ich za projekty mniej praktyczne lub nieukończone, lecz
świadczące o zamiarze realizacji niestandardowej wizji.
9. Konkursy aerodynamicznych pojazdów wodnych na stawie w miasteczku akademickim Uniwersytetu
Rowan (New Jersey, USA) dały początek turniejom, w których co roku bierze udział ponad
2 miliony członków Odysei Umysłu z całego świata. Odkrywają, że nawet „żółw posuwa się do
przodu tylko wtedy, gdy wystawia głowę” (Rollo May, „The Courage to Create”). Bardziej prestiżowa
niż mistrzostwo świata jest dla nich nagroda za twórcze ryzyko – Renatra Fusca, nazwana tak na
cześć owada wodnego, który ślizga się po wodzie, energicznie poruszając odnóżami. Zainspirowany
tym owadem student Uniwersytetu Rowan skonstruował pojazd i próbował przedostać się nim na
drugi brzeg stawu. Niestety, za każdym poruszeniem odnóży pojazdu, kapitan lądował na dnie.
Fenomen przysłowiowej złotej rączki polega na jego umiejętności bawienia się narzędziami i materiałami,
na eksperymentowaniu, czasami przy ograniczonych środkach. Taki pracownik automatycznie
zadaje sobie pytania: „A co by było, gdyby coś wyciąć, wyeliminować, zastąpić czymś
innym, coś dodać, powiększyć albo zmniejszyć?”. Osoby kreatywne mają do dyspozycji liczne narzędzia
twórczego podejścia do problemów.
10. Hobbici z PGR-u
Wraz z nastaniem cywilizacji informacji duże grupy społeczne są coraz szybciej marginalizowane
z powodu braku dostępu do edukacji. Jak twórczo radzić sobie ze zmianami społecznymi? Bill Drayton
proponuje: „Jeśli chcesz dziś rozwiązać palący problem społeczny, to zrób z tego dobrze prosperujący
biznes”. Stworzył on sieć innowatorów „Ashoka”, którzy promują przedsiębiorczość społeczną.
Przedsiębiorca społeczny zagospodarowuje ludzkie potrzeby i zdolności do rozwiązywania problemów
społecznych. Umożliwia ludziom pracę w sieciach współpracy i ucieczkę od hierarchicznych struktur
dominacji, reputacji czy władzy. Pomaga zagrożonym grupom zachować tożsamość i czerpać z niej
siły. Zachęca do kreatywności i afi rmacji życia poprzez aktywne uczestnictwo w kulturze.
11. W Polsce działa blisko sześćdziesięciu innowatorów „Ashoki”. Jednym z nich jest Wacław
Idziak. Kiedyś zadał sobie pytania: „Co jest mocną stroną byłych pracowników PGR-u?”, „Jakie są
ich marzenia?”, i zaczął pomagać im w rozwiązywaniu problemów bezrobocia i patologii. Wpadł
na pomysł wiosek tematycznych, oferujących turystom atrakcje związane z rzemiosłem, tradycjami,
kuchnią. W Sierakowie Sławieńskim powstała wioska hobbitów. Adrian Kowalski doszedł do
wniosku, że podczas kryzysu ubodzy sąsiedzi w zamian za żywność mogą czuwać nad dziećmi alkoholików.
Maria Schejbal zauważyła, że prawdziwa integracja osób niepełnosprawnych następuje
w grupach artystycznych, gdzie nie podlegają oni presji skuteczności, normom zachowań i ocenom.
Aktywność w sztuce zachęca niepełnosprawnych do przedsiębiorczości. Współpracują oni z artystami,
tworzą dzieła sztuki, sami je promują, pozyskują fundusze na swój dalszy rozwój. Ja sam
wymyśliłem „Wybrzeżaka” – miejsce, w którym spotykają się: młodzież z elitarnych liceów, ludzie
bezdomni czy prostytuujący się, wychodzący z nałogu, dotknięci przemocą lub chorobami psychicznymi.
Razem uczą się aktorstwa, piszą sztuki edukacyjne i profi laktyczne, grają w nich, prowadzą
warsztaty. Za zarobione pieniądze wystawiają własne sztuki, kręcą fi lmy, uczą się, jeżdżą na
zagraniczne staże artystyczne, przygotowują się do egzaminów na uczelnie. Ci zagrożeni, zamiast
do poprawczaka lub Monaru, trafi ają na scenę, plany fi lmowe i do fi rm reklamowych.
12. „Ashokowiec” jest coraz bardziej poszukiwany przez lokalne samorządy, gdyż jego twórcze
działanie przynosi wymierne korzyści fi nansowe. Geniusz przedsiębiorcy społecznego łączy wyobraźnię
i wnikliwość co do mechanizmów ludzkiej motywacji, tożsamości i marzeń, z twardym
osadzeniem w realiach ekonomicznych.
13. Odyseusz w ciągłej podróży
Badacz twórczości Mihaly Csikszentmihalyi zaleca: „Jeśli chcesz być twórczy, łącz odpowiedzialność
z zabawową lekkością, używaj trików umysłowych, np. odwróć role, przenieś sytuację w czasie lub przestrzeni,
postrzegaj przedmioty jako coś zupełnie innego. Baw się słowami: wykorzystuj ich wieloznaczność
(np. „zdobywać zamki”, „skakać po kanałach”), wymyślaj nowe słowa, nadawaj słowom nowe
znaczenia, łap za słówka, rozszyfrowuj znane skróty. Stosuj gry intelektualne, używaj analogii i metafor.
Prowadź dialog wyobraźni z poczuciem rzeczywistości – przenoś abstrakcyjne pomysły tu i teraz. Kreatywność
wynika z łączenia na pozór sprzecznych tendencji. Powinniśmy być ambitni, ale wyzbyć się
egoizmu, pewni siebie i jednocześnie zdolni do współpracy i tworzenia sieci. Musimy wyjść poza sztywne
role męskie i kobiece, łącząc konserwatyzm z rewolucjonizmem, pasję z obiektywizmem”.
14. Kreatywności możemy się uczyć. Im wcześniej zaczniemy, tym lepiej. Nigdy nie jest za późno.
Na ostatnich Światowych Finałach Odysei Umysłu, odbywających się na Uniwersytecie Colorado,
dzieci z najmłodszej grupy konkursowej pokładały się ze śmiechu, oglądając prezentację drużyny
Uniwersytetu Trzeciego Wieku (średnia wieku 80 lat). Młodzi Odyseusze, zapytani, co daje im nauka
kreatywności odpowiadali, że: „Twórczość polega na tym, że jest zawsze jedno rozwiązanie więcej, zawsze
może być inaczej, niestandardowo itd. Takie n+1 z matmy” i że: „Marzenia biorą się z pomysłu.
Trzeba mieć pomysł na swoje marzenia, a później trzeba mieć pomysł na realizację tych marzeń”.
A. Jagiełło-Rusiłowski, Do przodu z głową. „Charaktery” (www.charaktery.eu)
Zadanie 1. (1 pkt)
Skąd się wzięła nazwa nagrody za twórcze ryzyko – Renatra Fusca?
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 2. (2 pkt)
Co oznacza, że dużą część dnia każdy z nas spędza na automatycznym pilocie? (akapit 2.)
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Czy, zdaniem autora, jest to zaleta czy wada?
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 3. (1 pkt)
Na podstawie akapitów 4., 5., 6. wymień trzy sposoby na twórcze rozpoczęcie dnia.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 4. (1 pkt)
Jaką funkcję pełni akapit 3. w stosunku do akapitów 4., 5. i 6. ?
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 5. (1 pkt)
Podaj dwa przykłady na to, że nowe rozwiązania to tylko kombinacje już istniejących idei.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 6. (3 pkt)
Tytuł jakiego dzieła literatury klasycznej przywołuje autor w paragrafach 8. i 9.?
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Wyjaśnij znaczenie nazwy, w której tytuł ten został użyty.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 7. (2 pkt)
W zdaniu Sen jest prawdziwym inkubatorem twórczych pomysłów (akapit 4.) zastąp rzeczownik
inkubator określeniem synonimicznym.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Określenie inkubator pomysłów to
A. hiperbola.
B. metafora.
C. epifora.
D. eufemizm.
Zadanie 8. (1 pkt)
Jakie rozwiązanie widzi autor dla problemu postawionego przez siebie w akapicie 10.?
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 9. (1 pkt)
Dlaczego aktywność w dziedzinach artystycznych jest zalecana osobom niepełnosprawnym? Sformułuj
dwa argumenty. (akapit 11.)
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 10. (1 pkt)
Zacytuj konkluzję artykułu.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 11. (1 pkt)
Słowo Ashokowiec użyte w akapicie 12. to
A. metafora.
B. neologizm słowotwórczy.
C. zapożyczenie.
D. anachronizm.
Zadanie 12. (1 pkt)
Jaki jest wkład autora w pomoc zagrożonym grupom społecznym?
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 13. (1 pkt)
W akapicie 6. pojawia się zdanie …także w kuchni włoskiej, łączącej prostotę z bogactwem smaków,
wiedzę z improwizacją, praktyczność z wykwintnością, zdrowie z szaleństwem itd. Nazwij
zastosowany środek stylistyczny.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 14. (1 pkt)
Odszukaj w całym tekście i zacytuj zdanie, będące najlepszym rozwiązaniem problemu poruszonego
w akapicie 3.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Zadanie 15. (2 pkt)
Z akapitu 5. wypisz po jednym zdaniu będącym
A. informacją.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
B. opinią.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

KLUCZ:
1. Nagroda za twórcze ryzyko pochodzi od nazwy owada wodnego, oelizgaj¹cego siê po wodzie.
2. np. To oznacza, ¿e wiele czynnooeci w ci¹gu dnia wykonujemy automatycznie, nie zastanawiaj¹c siê nad nimi.
Autor widzi i zalety, i wady takiego postêpowania.
3. np. powolne wybudzanie siê, nietypowe zachowania, rozmowy ze sob¹ przed lustrem, jedzenie urozmaiconych
oeniadañ, ³¹czenie smaków
4. Akapit 3. wprowadza tezê, ¿e twórczooeci mo¿na siê wyuczyæ, a akapity 4., 5. i 6. pe³ni¹ funkcjê argumentów.
5. np. Alfabet to ograniczona liczba liter, a mo¿na nim zapisaæ nieskoñczenie wiele.
Jest ograniczona liczba pierwiastków chemicznych, a mo¿na z nich wytworzyæ bardzo wiele ró¿nych towarów.
6. Odyseja np. Odyseja Umys³u to nazwa programu, który ma wspieraæ osoby odwa¿ne i inteligentne, sk³onne do
twórczego ryzyka jak Odyseusz.
7. np. „Sen jest prawdziw¹ wylêgarni¹ twórczych pomys³ów”; B. metafora
8. np. By twórczo poradziæ sobie ze zmianami, mo¿na z tego zrobiæ dobrze funkcjonuj¹cy biznes.
9. np. Dzia³ania artystyczne zachêcaj¹ niepe³nosprawnych do przedsiêbiorczooeci. W grupach artystycznych niepe
³nosprawni nie podlegaj¹ ocenom i normom zachowañ.
10. „Kreatywnooeci mo¿emy siê uczyæ.”
11. B. neologizm s³owotwórczy
12. np. Autor stworzy³ Wybrze¿aka – miejsce spotkañ osób z ró¿nych grup spo³ecznych, w którym mog¹ wspólnie
dzia³aæ artystycznie.
13. wyliczenie
14. np. „Myoelenie to ciê¿ka praca, dlatego niewielu j¹ wykonuje.”
15. A. informacja: „Norman Anderson bada³ Amerykanów, którzy odnieoeli sukces w biznesie, mediach lub przemyoele
rozrywkowym, a nawet w polityce”; „Ponad 70 procent z nich przyzna³o siê do rozmów ze sob¹ przed
lustrem!”; B. opinia: „Dobrze jest zatrzymaæ siê na chwilê przed lustrem i z³apaæ kontakt z samym sob¹.”